Kvardagspoesi

Ho set opp i skykkja
og passar på skatten.
For regnet det tok oss,
- blir våte av vatn.

Men skatten han søv no,
han er ikkje kritisk
til romkvaliteten
som bestemor baud.

Lat regnet det pøsa
og sola forsvinna.
Vi to fann oss ly her.
Han søv, og ho smiler.

Glansbilete

Eg er ein aktiv delar.
På facebook
og på blogg.
Ofte har eg noko på hjarta.
Ei oppleving.
Eit augneblikk
Eit engasjement
Eit ordspel
Eit synspunkt
Ein irritasjon
- og vips -så er det på nettet!

På facebook blir det ofte innlegg i "glansbiletestil".
Det eg blir glad for.
Menneske eg har møtt.
Om barnebarn.
Turar eg har gått og
vakker natur.
Ofte "dett" det ein setning ned i tanken - eg loggar meg på, og vips- så er det delt.
Slik er eg, og eg let meg få lov til å vera slik!

Ferietida er tid for "glansbiletestoff."
Også frå meg.
Det kan høyrast ut som at alle sorger, bekymringar,
uro og tunge tankar er borte med eit tastetrykk.

Alle skjønar at slik er det ikkje!

Vi har alle med oss bører av ulik slag i sekkane våre.
Tunge tankar
Sjukdom
Sorg
Vonbrot og problem av ulik grad
som kan vera tunge å bera.
Vi rømer ikkje frå oss sjølve, sjølv om nokre annleise dagar gjer godt.

Somme har tyngre sekkar enn andre.
Livet er underleg og verkar slett ikkje rettferdig alltid.

Gong på gong på ferieturen vår har ei salmelinje av Svein Ellingsen blitt nynna på.
Den lyder slik : "Vi bærer mange med oss i dag når vi går frem." (615 i Norsk salmebok).
Dette handlar ikkje om turar i fjellet eller på vegen, men om vegen fram til nattverdsbordet.

Sjølv om songstrofen har eit anna fokus, så har den vore med meg. Dette fordi eg har kjent at eg har "bore mange med meg" denne sommaren.
Vener og kjente som har møtt sjukdom og sorg. Sommaren vart ikkje slik ein hadde ønskt.

Vi kan ikkje bera andre sine bører, men det er godt å kjenna at det ligg noko i sekken min som får meg til å senda bøner til han som styrer - som Ellingsen seier det vidare:
"Vi bærer mange med oss, o Gud vi ber for dem".
Det blir naturleg for ein kristen å gjera det.

Mine eigne "bører" som så definitivt også er der, får ein annan dimensjon i slike møte.

Men vi deler ikkje alt!
Glansbileta mine vert lett delt!
Det kjem nok fleire av den sorten.
Lat oss gle oss over alt det gode vakre, kjekke og meiningsfylte vi opplever!

Ha ein god sommar!

Steintankar

Foto: Knut Fr. Sørheim

Alle desse steinane

langt inne på fjellet

som ligg der som 

katedralar

skulpturar

monument 

frå evige tider

då landet steig fram

frå det istunge dekket

steig fram, og dreiv med

og fann plassen sin

langt inne på ville fjellet.

Foto: Knut Fr. Sørheim

Alle desse steinane

kva tenkjer dei?

kva ser dei?

Er dei einsame, 

redde og forletne?

Eller ser dei si meining med å liggja her,

akkurat her

i tusenvis av år?

Foto: Knut Fr. Sørheim

Eg ville ikkje bytta plass med dei

men eg ser dei

eg klappa somme

seier dei er fine 

at dei gjev meg ro

at eg kjenner tryggleik ved deira styrke.

Dei let seg ikkje rokka

av menneskehand,

av ein kuling eller snøstorm.

Dei ligg nok her
og berre er!

Slike steintankar vart til rare Karitankar langt inne på fjellet i dag!

Etter ei generalforsamling

generalsekretær Jeffery Husby

Ikkje sidan 2002 har eg vore på NMS si general-forsamling utan å ha hatt ei oppgåve som har krevd full konsentrasjon anten det har vore som dirrigent,
hoved-kommiteleiar eller landsstyreleiar. Det har vore lærerikt, gjevande og krevjande.
I år har det vore annleis, og det har vore så rett!

I år har eg site i salen - lytta, tenkt, bedt, undra meg og gledd meg!
Eg har site og lytta til strålande forkynning, nydeleg musikk og sang, og inspirerande misjonsinfo utan at tankar for eigne oppgåver har teke konsentrasjonen frå meg. Eg har gledd meg over mange dyktige aktørar i ein seriøs organisasjon. Eg har gledd meg over retning, profil og fokus. Ikkje slik at eg har vore einig i alt - og ikkje har eg støtta fleirtalet i alt, men slik må det vera mellom engasjerte menneske i ein demokratisk organisasjon.

Kva har gledd meg mest? Utan tvil dei solide bibeltimane med Karen Margrethe Eikenes Mestad og Håkon Kessel! Ein organisasjon som formidlar slik til fotfolket sitt, har min tillit! Det er vår bibelforståing og vår evne til å dela trua til glede, rettleiing og frimod som skapar eit sunt misjonsfolk. Må vi ta dette med oss i arbeidet vårt vidare for å "dela trua på Jesus - utrydda fattigdom og bekjempa urettferd".

Håkon Kessel og Karen Margrethe Eikenes Mestad

Så har eg gledd meg over spenstige programpostar - Salmekvelden på Domkyrkjetorget fredag kveld, med nærare 2000 frammøtte, var eit dristig, og i høgste grad eit vellukka arrangement, og dagens gudsteneste, med 3000 deltakarar var ei oppleving.

På dette GF har eg også fått betre tid til å helsa på folk, møta venner og samtala med mange. Det har eg gledd meg over!

Så skriv avisene at det er økonomisk "krise" i NMS, og at det er dei "gråhåra" som fyller salen! Det er ein del av sanninga, men ikkje heile. Eg har opplevd ein ny generasjon som ivrar for misjon, og eit NMSU som tek grep og jobbar målretta.
NMS har vore og er framleis ei litt for "tung skute" å manøvrera, men den er på rett veg.

Solastranda

Sjølvsagt kjenner eg på spenning for framtida, men det er sunt! Så ønskjer eg at vi "gråhåra" balanserar klokt mellom den "gamle og den nye" tid til beste for NMS. Det kan utfordra nokon kvar!

I kveld set Knut og eg i campingvogna vår utanfor leirplassen Himmel og Hav på Solastranda. Vi har fått god middag på huset, gått tur i vind og litt regn på stranda!
Det er så godt å koma hit att , det er så vakkert her ute! Lyset og bylgjene lever heile tida. Endrar seg etter vind og skylag, men alltid i endring!
Det er noko symbolsk over dette!

" For 174 år sidan reiste Schrøder til Zululand - nå kommer Zuluene til Norge", sa Tomm Kristiansen i sin festtale til 175-årsjubilanten NMS i går.
Det er noko av endringa - eg likar det!