Det velsigna regnet
som møtte mitt sjuke andlet.
Den friske vinden
som ruska mitt ustelte hår.
Det var som sekund av lukke
frå ei anna verd
utanfor huset med dei kvite frakkane.
Berre nokre ufarlege døgn innanfor
mellom gode smil og mykje varme.
Kjennes likevel som
å koma fri
verta vaska
verta rein
av regnet frå himmelen
og vinden frå fjella.
Så sårbare vi er
der innanfor.
Gå til Siloadammen og vask deg,
sa Meistaren.
Kjenn vatnet
og vinden
sitt underverk!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar