Ei av dei

Eg ser og møter kvinner som har flykta frå krig, ufred og farar så godt som kvar dag. Mange er blide, positive og kontaktsøkjande. Andre er sky, unnvikande og kanskje redde. Alle har dei sin historie og opplevingar. Eg har lytta til ein del av dei.

Dette tenkjer eg på i dag:

• Kva om eg var ei av dei som etter månader, ja kanskje år på flukt hadde blitt omplanta til dette vesle, rike landet med snø på langt oppe i nord!
• Kva om eg hadde mista mine kjære og alt eg eigde og hadde bygd opp!
• Kva om eg var ei av dei som fekk med meg nokre av dei eg er aller mest glad i på reisa!
• Kva om eg var ei av dei som kom heilt åleine!
• Kva om eg fekk eit hus med varme, senger, mat og nokre kroner i lommeboka!
• Kva om eg møtte hyggelege menneske som ville meg det beste - på eit framandt språk!
• Kva om det var eg som måtte streva for å finna ord for mine behov, min lengt og min historie!
• Kva om alt det eg hadde bygd opp av kunnskap, erfaring og kvalifikasjonar måtte prøvast på nytt i eit bitte lite land der det bur færre menneske enn det var heime i den øydelagde byen min!
• Kva om eg var ei av dei som måtte venta lenge på dei viktige svara!

Korleis ville eg hatt det då?