I morgon

Nei, i dag har eg ikkje gjort mykje "forstandig".
Mange timar utan å føreta meg noko nyttig, rett og slett!
Det er nok forkasteleg!
Tida er då så dyrebar!

Hadde eg baka, strikka eller sagd ved, då hadde eg gjort noko fornuftig.
Hadde eg tatt helgereingjeringa i dag, hadde eg vore glad i morgon.
Hadde eg ringt til, gått på besøk til, invitert til - ja då hadde eg gjort noko positivt!
Hadde lese ei bok, førebudd ein tale eller to, då hadde eg gjort ein jobb!

Rett nok - eg har gått ein times tur med Erna i snøkavane, og det var jo sunt og sosialt!
Rett nok - eg har vore på butikken i slapse-veret, men det var på nippen til at det vart utsett!
Rett nok - eg har laga meg litt mat og fyrt i omnen, det må jo til!
Rett nok - eg har  prøvd å få noko til på PC-en, men det vart ikkje vellukka.

No er det fredagskvelden og eg innser; kvelden blir som dagen!
Eg konkluderar på same måte, om enn av ulik grunn, som Jakob Sande (som eg forresten har hatt eit flott møte med denne veka, og som eg tillet meg å omskriva litt).

I morgon skal eg byrgja på eit nytt og betre liv, 
trur eg
Ikkje meire pc og unyttig tidsfordriv,
trur eg
Eg skal slutta kasta tida bort med inkjevetta tull 
men  baka gode kaker, fylla fryseboksen full
trur eg

I morgon skal eg byrgja på den gode veg som sagt,
trur eg
Taka striden opp mot kjøtet og den heile latmanns-makt.
trur eg
Men i kveld lyt det få vera, for eg er så spøkje lat 
kanskje endar den med kaffikopp og snacks opp på eit fat,
trur eg!

God fredagskveld!

"En himmel full av stjerner"

Kan vi tru at vi kan gjera verda til ein betre stad for kvarandre?
Kan vi tru at kjærleik og fred skal skapa tryggleik og glede for alle?
Kan vi tru at menneske er godt på botn?
Kan vi tru at nestekjærleik og solidaritet skal femna alle?

Eg vil gjerne tru på det.
Eg vil gjerne bidra slik at det skjer.

Vil eg lukkast?
Vil vi kunna lukkast - 100% ?

Svaret mitt blir diverre nei.
Stykkevis og delt, lukkast vi!
Mykje godt skjer, og det er stadig stort engasjement for å skapa ei betre verd, men alltid er det nokon som ikkje får del i det gode. Alltid er det krig, svolt og liding.
Så langt seier historia at vi ikkje vil lukkast 100%
Men likevel gjev vi ikkje opp draumen om "en himmel full av stjerner, blått hav så langt en ser...." som Lillebjørn Nilssen syng om.

Vi blir drivne av eit håp om at det skal lukkast!

Som kristne blir vi drivne av det kristne håpet!
Håpet er knytta til Jesus som ein dag skaper alt nytt! Uverkeleg? Ja, men vi trur det!

Diktarpresten Eyvind Skeie har ein nydeleg salme som møter desse svære tankane med næring for trua, håp for framtida og meining til kvardagslivet! Dette er faktisk godt å leva i!

Om du les vidare, så merk deg at 1. og 3. verset startar med: "Jeg tror på jordens forvaldling en gang, en tid, et sted" og 2. og 4. verset startar med: " Jeg flykter ikke fra verden".
Salmen samlar mi tru og mitt håp, og gjev meg energi og engasjement!

Jeg tror på jordens forvandling
en gang, en tid et sted,
en fremtid hvor Guds himmel
til jorden senkes ned,
en evighet av glede da alt det vakre her
blir løftet i Guds klarhet og stråler bedre der.

Jeg flykter ikke fra verden,
den jord som engang falt,
er båret av de hender
som skal fornye alt.
Jeg vet at Jesus lever! Jeg tror at Herren Krist
når alle håp er ute, skal stige frem til sist.

Jeg tror på jordens forvandling,
en tid, et sted, en gang
skal alle ting bli nye
og alt blir fylt med sang!
Ja, jorden skal fornyes, og gode ting skal skje!
Bak døden venter Jesus, Den som vil tro, skal se!

Jeg flykter ikke fra verden.
Blant jordens minste små
der finner jeg en fremtid,
som jeg vil vente på.
Ja, jorden skal forvandles, dens natt går alt mot gry!
Jeg tror at Jesus Kristus skal gjøre verden ny!