Den kvite Ikea-senga

I dag har eg ein god dag! Eg går og steller til haustferieinnrykk! Vaskar, ryddar og reier opp mange senger. Store senger og små senger, barnesenger, køysenger og dobbeltsenger! Det er så kjekt! Når eg driv på med slikt arbeid spring tankane mange stader. Eg tenkjer på dei som skal koma, fryda meg over at vi har så mange. Eg kjenner på glede over nyoppreide senger og nyvaska rom, og kjenner meg så rik, så rik!

Når eg kjem til den kvite sprinkelsenga, kjøpt på Ikea i 1973, blir eg ekstra takksam! Tenk at eg har ein frisk liten bestemorsgut eller jente som skal få sova her i denne senga, senga som var senga til to onklar dei aldri har møtt, og som har hyst så mykje forventning, glede og så mykje smerte!

Så godt at livet går vidare! Tapet er framleis stort, men det øydelegg ikkje gleda over det eg har fått! Kanskje tvert i mot, det aukar gleda! 

Eg fann for nokre dagar sidan noko eg skreiv om den tomme sprinkelsenga. Det er skrive for mange, mange år sidan. Ingen har sett det før, det held sikkert ikkje poetiske mål, men det skildra litt av historien til denne senga - historien vår ! 

Senga den er tom

Har dyne, pute og bamse

men senga den er tom

Puten luktar kjent og godt

Har helseteppe, lyseblått

Helseteppe?

Nei, det inga helse gav

For senga den vart tom

Attmed senga tom

Står mor og far og gret

Alt for oss vart tomt

I glede vi kjøpte ei fin lita seng

der la vi vàrt vår første dreng

I dag er senga tom

Så hard, så hard vart livsens dom

Senga den vart tom

For andre gong vart senga tom

I spenning og takk og med hjartetung sut

vi la på nytt der ein fin liten gut

I dag er senga tom

Så hard, så hard vart livets dom

Og så vert tanken tom,

sinnet tomt og kroppen tung

Senga hyste to dyre skattar

som kjempa for livet meir enn vi fattar

No set vi att med dyner og putar

Men hjarta vårt hyser to gode gutar

Domen vår vart hard

Vi undrast;

Kvifor Far?