Marolambo

Noko av det eg var mest spent på før eg reiste til Madagaskar var at eg skulle reisa med småfly. Men nok ein gong bekymra meg utan grunn. Trygt og fint kom vi oss dei strekningane vi måtte bruka MAF-flyet. På bileter er det generalsekretær i NMS, Jeffery Huseby som set i "førarsete".

Første flyturen gjekk frå Antananarivo til Marolambo, og det var med stor forventning eg reiste til denne byen eg hadde høyrt så mykje om i min ungdom. Mange av min leirgenerasjon hugsar når Torfinn Hestad til oss med til Marolambo! Og det vart ei stor oppleving- kanskje noko av det mest spesielle eg opplevde.

Då flyet sirkla over flystripa såg vi at det var mykje folk samla nede på bakken, og då vi kom ut frå flyet samla dei seg og song så nydeleg for oss.  Eg skjøna ikkje teksten, men det var på melodien "Nå takker alle Gud". Det vart eit sterkt møte, eg tilstår at tårene kom.  



Så gjekk turen gjennom ein landsby ned til elva, medan folket song sine fine songar. På den andre sida av elva sto alle skuleborna, også dei mottok oss med sine songar.

Turen over elva var også spesiell fordi den gjekk med ei "kabelferje", og det er noko eg har erfaring med frå Masfjorden. Skilnaden på Masfjordferja og denne var at elveferja vart driven med handemakt. Eg synes det var moro å vera litt drahjelp, det er mulig at gassarane syntes eg var litt rar... 

I samla flokk, som reine 17. mai-toget, gjekk vi så til kyrkja i Marolambo, Kyrkja vart full, midt på tirsdagen. Representantar frå kyrkje, fylke og kommune tok mot oss der. Vi sang, delte Gudsord og hadde helsingar til kvarandre. Ei spesiell stund, det første møte med gassisk kultur, folke- og kyrkjeliv.

Seinare på dagen fekk vi orientering om det integrerte landsbyutviklingsprosjektet NMS støttar i denne byen. Vi fekk høyra om auka avlingar for bøndene, om auka medverknad av kvinner i samfunslivet, om redusert barnedød og om at fleire lærer å lesa og skriva. Vi besøkte også biblskulen og barneskulen i byen: Fotturen tilbake i mørket med lommelykt i handa, står også for meg som ei spesiell oppleving. Du verden for ei annleis verd!

Avslutning på dagen var kanskje den minst trivelege. Ein bortreist munk si harde seng vart lånt ut til meg, og ei hissig bikkje passa vegen til utedoen. Men det gjekk bra, eg sov godt og om morgonen då lyset kom, såg eg at eg hadde vore omkransa av både pave, jomfru Maria og den gode hyrdingen! Ikkje rart eg sov godt då!

(det vart nokre rare feile datostempel på nokre av desse bilda- det får så vera)