Heimesiger

Det er lenge sidan sure fotballsko og små lass med grus og småstein fylte gangen vår. Ein kveld vi hadde fått heim ein trøytt og lukkeleg gutt, vart desse linjene skrive:

Heimesiger

Fotballsko
svarte, illeluktande i gangen min
Den eine ligg trøytt på sida
Den andre har gjort eit lystig sprett
vrengt av seg småstein og sand på golvet mitt
Trøytte knottar møter meg, svarte knottar som har vorte grå
Grå av sand og grus fordi dei måtte springa etter ein ball
Ein ball det var så stort å få treffa
treffa med innsida eller spissen
Treffa slik at den fann ein annan svart sko
Aller helst treffa slik at den ikkje fann ein annan sko eller hanske, men at den fann eit nett.

Trefte du eit nett i dag du som er så trøytt at du har sovna på sida i gangen min ?

Vart du ikkje ferdig på grusen du som har gjort eit sprett til her på golvet mitt ?
Du finn ikkje noko nett her - men grus finn du, og sand finn du, så du kan kjenna deg heime. Den vert her til i morgon. Eg tek den ikkje bort i kveld.
 
I kveld vil eg berre tenkja på det du har gjort med guten som eig foten som bar skoen. Tenkja på han som med sveitt lugg, skitne sokkar og stinkande gymbag kom heim på stive bein med smil om munnen. Skoen hadde møtt ballen og ballen hadde møtt nettet!

Guten ligg på sida og sov han også. Angen av dusjsjampo fyller rommet hans

I gangen ligg skoa like skitne og illeluktande. Det skal få liggja. Dei har gjort noko med han som eig dei. Gjeve ei god kjensle, sjølvtillit og fellesskap. I morgon kan dei hausta andre erfaringar.
Difor tek vi vare på dei gode - i kveld. Dei skal få liggja.

Er eg ei rar mor ? Eig eg ikkje ordensans? Klarar eg ikkje oppdragarrolla ?
Tenk om nokon kjem i gangen min i kveld!

Lat dei koma. På lemmen har eg ein trygt heimattkomen, frisk og glad gut.

Eg vil tenkja på og skriva om det i kveld.
Difor seier eg takk til deg du svarte, ekle, dyre, uryddige fotballsko.
I alle høve i kveld
Det gjeld å ta vare på dei lukkelege stundene.