Julekonsert i godstolen

Det vert ikkje julekonsert på meg i år. Ikkje fordi tilboda manglar, men rett og slett fordi eg manglar energi til å ta meg ut! Det har vore ekstra hektisk dei siste vekene, vi har flytta kontoret midt i "denne søte juletid". I tillegg har det sjølvsagt vore det vanlege arbeidet og juleførebuingar. Knut reiste nett til Sandnes på konsert, og eg skulle gjerne vore med. Eller eg kunne reist til Austrheim og høyrt på Egon Askvik m/ familie, det hadde også vore kjekt!
Nei, eg set meg heller ende ned i godstolen, finn litt god musikk på øyra og har meg ei go'stund heime. Nett no er det  Bjarte Leithaug eg høyrer. Fin ny julesong Bjarte, eg må spela den fleire gongar!

"Tenn et lite lys i mørke - tenn et lite håp om fred,
hele verden får i gave barnet som blir sendt hit ned" syng Bjarte.

Enkelt og ekte om Josef og Maria, om barnet, om lyset, om håp og fred!
Songen får meg til å tenkja på Josef. Måtte vera rart å vera Josef! Eg let meg imponera over han i kveld, ein ung mann i ein vanskeleg situasjon. Jenta hans var gravid, men det var ikkje hans barn ho bar, det visste han. Men han trudde etter kvart det Maria fortalde. Gud gav han også eit personleg melding kan vi lesa, og han tok ansvar for jenta han var forlova med. Han tok også ansvar for barnet ho fekk.
Det er nok ein del andre som har opplevd det same - at jenta venta barn med ein annan - eller at mannen venta barn med ei annan, men det var ikkje det eg ville skriva om i kveld. I kveld ville eg berre ganske enkelt, og kanskje fordi Bjarte syng så vakkert om Josef og Maria, setja ein dobbel strek under det ansvaret som Josef tok på seg! Tok ansvar for å vera Guds son sin jordiske far! Det står respekt av det! Du verden, er det mulig? Krevjande for tanken, men trua trur det.
"Syng halleluja, syng halleluja" avsluttar min julekonsertsong med! Fint det!
God helg!