torsdag 29. desember 2011

Heil ved

Det er godt å ha tørr og god ved som brenn og gjev varme. Det har blitt ein del kubbar som har blitt fortært av elden i den Sørheimske heimen opp gjennom åra. Det aller meste har Knut fått på plass sjølv. Den største "fangsten" vår var då vi fekk ni mål ved av eit bøketre frå prestegardshagen. Det var kortreist ved! Henta berre nokre meter frå husveggen.

Eg har fått to bøker til jul. Den eine var boka "Hel ved" av Lars Mytting, den andre var eit festskrift utgitt i samband med fylkesmann Kåre Gjønnes sin avgang frå embete i Sør-Trøndelag i hausten 2011. Eit festskrift med tittelen "En enkel mann fra landet". Begge bøkene er det ei glede å lesa.
Den første får fram gode assosiasjonar  frå mange stunder i vedaskogen. Første åra saman med far, seinare saman med mann og born og gode naboar! Lukta av nyfelt skog, spruten av sagflisa frå motorsaga, glede over å sjå at hoggaren får treet til å falla nett slik han hadde tenkt. Artig å snu og venda og å lukta på veden, kvar sort sin eigen fargetone og si eiga lukt. Og så den gode kjensla når siste kubben er kløyvd og alt er stabla opp! 
Boka gjev god og artig informasjon om den mest naturlege aktiviteten på landsbygda gjennom generasjonar, vedhogsten!
"Hel ved", eller aller helst "Heil ved" er eit godt uttrykk. Frisk og sunn heilt til mergen.

I den andre boka les eg om ein person som for meg står fram som ein som kler uttrykket "heil ved". Eg ser det er brukt av Marvin Wiseth i boka også.
Dei tre siste år har eg arbeid saman med Kåre Gjønnes i landsstyret og arbeidsutvalet i NMS. Det har vore trygt, og det har vore utfordrande å samarbeida med Kåre. Trygt fordi eg opplever han som ein mann med god dømmekraft og evne til å sjå konsekvensar av vedtak, og utfordrande fordi han har evne til å stilla kritiske og viktige spørsmål som krev gode svar. Og gjennom det heile har han vist eit ekte og sterkt engasjement for misjonsarbeidet, som har gjort inntrykk og lært meg mykje. Eg er glad for å  kjenna misjonsmannen Kåre Gjønnes! Uttrykket "heil ved" passar også for dette engasjementet.

Det å vera ekte og heil i sitt liv og sine handlingar, er vel eit ønskje vi har alle. Å leva slik at vi skaper varme og tryggleik fordi vi lever heilt, ligg djupt i oss. Ingen lukkast heilt.
Ved har ulik kvalitet, men eg likar at sjølv den utskjelte granen blir omtala positivt i Mytting si bok. God tenningsved står det. Det må då vera bra! Å bli tent er jo kjempeviktig skal vi få engasjement og varme. Eg likar også at det står ein del bra om blandingsved. Heil blandingsved må vera optimalt spør du meg, slik kan dei ulike kvalitetane utfylla kvarandre. Det er spennande å putta ulike typar ved i omnen - det er ikkje lett å tenna med knallhard bøkeved! 
Heilt greit og bra at vi, som veden, er ulike!!
Sitat:
"Du kan alltid se et ansikt i ilden"(Henrik David Thoreau)
"Eg grev ned min eld sent om kveld naar dagen er slut
Gud gje min eld aldri slokna ut" (sitat frå ein Jøtulovn 1940)

lørdag 17. desember 2011

Julekonsert i godstolen

Det vert ikkje julekonsert på meg i år. Ikkje fordi tilboda manglar, men rett og slett fordi eg manglar energi til å ta meg ut! Det har vore ekstra hektisk dei siste vekene, vi har flytta kontoret midt i "denne søte juletid". I tillegg har det sjølvsagt vore det vanlege arbeidet og juleførebuingar. Knut reiste nett til Sandnes på konsert, og eg skulle gjerne vore med. Eller eg kunne reist til Austrheim og høyrt på Egon Askvik m/ familie, det hadde også vore kjekt!
Nei, eg set meg heller ende ned i godstolen, finn litt god musikk på øyra og har meg ei go'stund heime. Nett no er det  Bjarte Leithaug eg høyrer. Fin ny julesong Bjarte, eg må spela den fleire gongar!

"Tenn et lite lys i mørke - tenn et lite håp om fred,
hele verden får i gave barnet som blir sendt hit ned" syng Bjarte.

Enkelt og ekte om Josef og Maria, om barnet, om lyset, om håp og fred!
Songen får meg til å tenkja på Josef. Måtte vera rart å vera Josef! Eg let meg imponera over han i kveld, ein ung mann i ein vanskeleg situasjon. Jenta hans var gravid, men det var ikkje hans barn ho bar, det visste han. Men han trudde etter kvart det Maria fortalde. Gud gav han også eit personleg melding kan vi lesa, og han tok ansvar for jenta han var forlova med. Han tok også ansvar for barnet ho fekk.
Det er nok ein del andre som har opplevd det same - at jenta venta barn med ein annan - eller at mannen venta barn med ei annan, men det var ikkje det eg ville skriva om i kveld. I kveld ville eg berre ganske enkelt, og kanskje fordi Bjarte syng så vakkert om Josef og Maria, setja ein dobbel strek under det ansvaret som Josef tok på seg! Tok ansvar for å vera Guds son sin jordiske far! Det står respekt av det! Du verden, er det mulig? Krevjande for tanken, men trua trur det.
"Syng halleluja, syng halleluja" avsluttar min julekonsertsong med! Fint det!
God helg!

søndag 11. desember 2011

3. søndag i advendt!

Svein Ellingsen sine salmar er viktige for meg. Med sitt rike språk tolkar han djupe kristne sanningar og sanne menneskelege lengsler og erfaringar. Eg får ei kjensle av å finna eit heilagt språk for liv og håp, for tru og tvil gjennom desse salmane.
I dag, etter ei fin radiogudsteneste, og før vi går ut i regnveret og "blinkar" oss ut eit juletre, deler eg adventssalmen på nr 12 i salmeboka med dykk! (eg har utheva nokre setningar som eg "beit meg merke i" i dag)

Rydd vei for Herrens komme, for frelsen fra vår Gud
Vår ventetid er omme, han sender oss sitt bud
Det gamle skal forsvinne
Guds rikes tid er inne
Velsignet være han som kom i Herrens navn!

Guds folk til deg han kommer, stø greiner på hans vei
Kjenn duften fra hans sommer som snart skal møte deg
De slitte dager fylles
av lovsang og forgylles
Velsignet være han som kom i Herrens navn!

Så mange håp er døde, for fall står våre hus
Selv Sion ble lagt øde, dets tempel lagt i grus.
Men Kristus skal bevare
Sitt folk og vi skal svare
Velsignet være han som kom i Herrens navn

Han kommer han som troner hos Gud i evig glans
Snart flettes våre toner i englesangens glans
Men Lammets sang begynner
i dag, når vi forkynner:
Velsignet være han som kom i Herrens navn!

Svein Ellingsen 1983