Eg blir alltid så forferdeleg tørst når eg driv på med dette! Kvifor det, tenkjer eg. Eg har funne ut at det er fordi eg ikkje kan ta gratis vatn med meg gjennom kontrollen, og fordi at eg rett og slett skal bli tvinga til å kjøpa meg ei flaske Imsdal eller Olden til 27 kr. Det irriterer meg litt dette, kanskje mykje eigentleg, for berre tanken på det at eg ikkje kan ta med meg ei flaske vatn gjer meg så utruleg tørr i munn og hals.. Det har nesten vorte slik at får litt angst for at mobilen skal ringja, eller at eg skal møta kjennsfolk med slik eit tørt snakketøy. Så må eg kjøpa meg ei flaste då - i dag også. Men det var ikkje dette eg ville skriva om.. Eg ville skriva om at alle reiser er ein omveg heim! Fasinerande dette ordet HEIM. Heim der eg høyrer til, heim til mine og vårt! Heim der eg heilt og fullt kan vera meg sjølv. Heldige meg som trivest borte men som lengtar heim! Omvegen gjennom sikkerhetskontrollen i dag var ei lita reise. Alt det andre eg har opplevd dei siste dagane har hatt ein heilt annan karakter. Krevande og gjevande misjonsdagar i Oslo og Ryfylke. Og så set eg her tenkjer på at eg skulle sete i Amsterdam på veg til Hong Kong og Kina nett no. Det hadde vore litt av ein omveg heim, ein spennande omveg heim. Den omvegen håpar eg eg får ta ein annan gong. Eg ville så gjerne møtt medkristne i kyrkjene der, og lært av dei, lært å vera medvandrar og samarbeidspart, dei og vi i NMS om same sak. Eg ville møtt folket og landet lært om rammene rundt deira liv. Neste gong vil eg ikkje bli hindra. Men heimatt ville eg!! Heimatt til Knut og til heimen vår!
mandag 28. mars 2011
Alle reiser er ein omveg heim
På Sola flyplass las eg i dag dette sitatet av Arne Garborg "Alle reiser er ein omveg heim" Det er mykje i det, Eg oppdaga litt av det der eg sto i innsjekkingskøen og tømte sekken og lommer, tok av meg skoa, belte og alt som skulle til for å koma gjennom nålauga. Denne innskjekkinga er forresten eit styr, men eg har blitt ganske god etter kvart, god på system og påkledning. Eg veit at eg treng to kassar til pøet mitt. Første kasse skal ha jakke, belte og lommerusk. Så slengjer eg skoa på bandet. Etter dei sender eg sekken, og så kjem PC-en til slutt i boks nr to, Dei vaktsame blikka godkjenner meg som oftast, og det var ikkje så mykje som eit pip i dag heller. 
Eg blir alltid så forferdeleg tørst når eg driv på med dette! Kvifor det, tenkjer eg. Eg har funne ut at det er fordi eg ikkje kan ta gratis vatn med meg gjennom kontrollen, og fordi at eg rett og slett skal bli tvinga til å kjøpa meg ei flaske Imsdal eller Olden til 27 kr. Det irriterer meg litt dette, kanskje mykje eigentleg, for berre tanken på det at eg ikkje kan ta med meg ei flaske vatn gjer meg så utruleg tørr i munn og hals.. Det har nesten vorte slik at får litt angst for at mobilen skal ringja, eller at eg skal møta kjennsfolk med slik eit tørt snakketøy. Så må eg kjøpa meg ei flaste då - i dag også. Men det var ikkje dette eg ville skriva om.. Eg ville skriva om at alle reiser er ein omveg heim! Fasinerande dette ordet HEIM. Heim der eg høyrer til, heim til mine og vårt! Heim der eg heilt og fullt kan vera meg sjølv. Heldige meg som trivest borte men som lengtar heim! Omvegen gjennom sikkerhetskontrollen i dag var ei lita reise. Alt det andre eg har opplevd dei siste dagane har hatt ein heilt annan karakter. Krevande og gjevande misjonsdagar i Oslo og Ryfylke. Og så set eg her tenkjer på at eg skulle sete i Amsterdam på veg til Hong Kong og Kina nett no. Det hadde vore litt av ein omveg heim, ein spennande omveg heim. Den omvegen håpar eg eg får ta ein annan gong. Eg ville så gjerne møtt medkristne i kyrkjene der, og lært av dei, lært å vera medvandrar og samarbeidspart, dei og vi i NMS om same sak. Eg ville møtt folket og landet lært om rammene rundt deira liv. Neste gong vil eg ikkje bli hindra. Men heimatt ville eg!! Heimatt til Knut og til heimen vår!
Eg blir alltid så forferdeleg tørst når eg driv på med dette! Kvifor det, tenkjer eg. Eg har funne ut at det er fordi eg ikkje kan ta gratis vatn med meg gjennom kontrollen, og fordi at eg rett og slett skal bli tvinga til å kjøpa meg ei flaske Imsdal eller Olden til 27 kr. Det irriterer meg litt dette, kanskje mykje eigentleg, for berre tanken på det at eg ikkje kan ta med meg ei flaske vatn gjer meg så utruleg tørr i munn og hals.. Det har nesten vorte slik at får litt angst for at mobilen skal ringja, eller at eg skal møta kjennsfolk med slik eit tørt snakketøy. Så må eg kjøpa meg ei flaste då - i dag også. Men det var ikkje dette eg ville skriva om.. Eg ville skriva om at alle reiser er ein omveg heim! Fasinerande dette ordet HEIM. Heim der eg høyrer til, heim til mine og vårt! Heim der eg heilt og fullt kan vera meg sjølv. Heldige meg som trivest borte men som lengtar heim! Omvegen gjennom sikkerhetskontrollen i dag var ei lita reise. Alt det andre eg har opplevd dei siste dagane har hatt ein heilt annan karakter. Krevande og gjevande misjonsdagar i Oslo og Ryfylke. Og så set eg her tenkjer på at eg skulle sete i Amsterdam på veg til Hong Kong og Kina nett no. Det hadde vore litt av ein omveg heim, ein spennande omveg heim. Den omvegen håpar eg eg får ta ein annan gong. Eg ville så gjerne møtt medkristne i kyrkjene der, og lært av dei, lært å vera medvandrar og samarbeidspart, dei og vi i NMS om same sak. Eg ville møtt folket og landet lært om rammene rundt deira liv. Neste gong vil eg ikkje bli hindra. Men heimatt ville eg!! Heimatt til Knut og til heimen vår!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
1 kommentar:
Kjære Kari. Takk for at du deler dei kloke tankane med oss. Som alltid, kloke tankar. Kjenner meg igjen i det du skriv om vatn i sikkerhetskontrollen. ''''''''''''''det var dumt at su ikkje kom deg avgarde til Østen, hpåar at du får ein ny sjanse seinar.
Helsing
Audhild
Legg inn en kommentar