Potetankar

Eg set i hytto på heimegarden i kvedl og kjem i tanka om at da e godt me ikkje har ein stor potåker ne på Ekerna i år. Visst me hadde hatt da, då hadde da vorte seigt å fått potna opp dedne hausten. Da e då heise kor da rigna! Da e mesta so eg ikkje kan håtta at da har våre so vått før - men da har da nok heilt sikkert våre.
Eg huska ein haust me hadde store potåkra på Ekerna, men vere slepte verken hest, folk edle greip utpå - da va kje rå å få opp ei pota. So ein dag skirna da opp litt, å eg huska at då kobm da folk å hjelpte oss. Eg huska dei på Høyen kobm, ho Ranveig og Kamilla og bodnæ, og han Magnus Våtnå kobm. Han va onkelen has far, han va ein trivlæ gamal mann med snuslippa - (da va bere dei gamle so hadde snuslippa før, men dei brukte onnelippo dei, da gjer ikkje moderne snusarar har eg registrert. Ja, ja da e no lika ekkelt om da e onne- elde øvelippo som har dadne ekle snusn. )Men da va ikkje snus eg skudle skriva om, da va pote og regn og haust.
Da va kje hjelp i å ha poteferie (haustferie heitte da no, og eg har da) viss da ikkje va potever hedler. Men vart vere bra, so fekk me fri skulen på kort varsel. Me trong ikkje skuleplan - da va ingjen so fekk problem med ongane om dei plutselæ fekk fri. Da va folk adle plassa og da va bere å gje dei ei bøtta i hånnæ og sleppa dei utpå åkeren.
Og potna kobm opp, da va onga og vaksne, hest å poteblog på åkern, og so han Magnus so spretta frampå. Ut øve åkern so da mjløsekkje med grøne VK merkje på (edle va dei raue? trur bokstavane var grøne). Jutesekkje va da og, men dei sto ikkje so godt. Da va sekkje te småpotna (sleke so dei et på hotell i dag, men so gjekk til grisen før) og da va sekkje te storpotna. Egentleg va da kjekt å ta pote, da vistes ette arbeide, og pote va da vitigaste me dyrka te oss sjøl heima på garen.

- Å so kjem eg på at viss da va fint ver om hausten og dei to pote bort hjå Mongstå, då haure me at dei kasta potna i bøtto, vist dei hadde sinkbøtta då. Da syns eg va løye for da va jo så longt bort te dei, te og me ein fjor i mydlo oss. Han far sa at da va so lytt om hausten - og da forklarte alt, han far visste so mykkje...

Men no set eg her å mimra øve ei forsvunne tid og høyre kor regne tromma på hyttetakje - godt eg ikkje har ein stor potåker so ikkje e plokka i detta vere - og i dag har eg ete Wraps på eit shoppingsenter i Åsane. Men eg lengta litt tebakars - da va ei go tid før ei litæ jenta.