Imponerande

På søndag var eg på misjonsbasar på Frøyset. Midt i julebordtid og førjulsfestar av alle slag, inviterer misjonsforeninga til basar. Kanskje var ikkje tidspunktet det beste, det merkast nok rundt småborda i kyrkjelydssalen. Det er sanneleg ikkje lett i ei lita aktiv bygd å finna plass til alt, men dei trufaste og deira støttespelarar kom og gjorde litt av ein jobb. Kanskje var vi vel 20 personar.På veggen framme hang dei flottaste kunstverk - handlaga alt saman, det meste av Natalie, ei eldre dame på over 80. Store juledukar, løparar, serviettar, barneklede og labbar i utallige fargar og storleikar. Imponerande - dette er kunst, kultur og misjon. Auksjon for fleirfaldige tusen, åresalg og kaffikos i god basarånd. Og så andakt av prestefrua - eller av landsstyreleiaren - nei, det var nok av ho Kari - for inn i dette høyrer ho til, her er ho heime.

I fjor fekk desse nokre menneska inn ca 17 000 kr på basaren- tippar det ikkje vart så mykje mindre i år. Det er ganske flott, og når vi i tillegg veit at mange av dei same kvinnene har kjøpt handarbeida og sete dag ut og dag inn og sydd og strikka, ja då kan vi berre ta "hatten av oss" for misjonsinnsatsen til kvinnene på Frøyset.

Dette er kanskje ein utdøyande kultur, mange spår det og erfaring viser det. Vi skal finna nye vegar for misjonsengasjement for ei ny tid, og klarar vi å ta vare på truskapen som desse kvinnene legg for dagen så er det håp for misjonen. Det er nok meir eit spørsmål om truskap enn om juledukar..... På Frøyset er det begge deler.