søndag 3. august 2008

Solskjær

Det har vore ein fantastisk sommar med sol og varme - det har vore ein fryd! I dag det er ikkje "solskinnet" eg vil kommentera, i dag blir det "solskjæret" - dvs Ole Gunnar Solskjær... Ikkje det at eg har så god greie på fotball og dei store stjernene på fotballbanene i inn- og utland, eg er neppe kvalifisert til å skriva fotballkommentarar - det treng eg heller ikkje for det har vi meir enn nok av. Men at eg ein gong var ei entusiastisk fotballmor på sidelinja på bana på Hosteland til både glede og forargelse for mine håpefulle, det kan dei nok skriva under på... Alt dette andre denne magiske ballen fører med seg av opp- og nedturar, pengar, makt og ære det har eg ikkje lagt sjela mi i i nemneverdig grad. Men enkelte spelarar merka eg meg, og ein av dei er Solskjær.
Det er noko ekte og truverdig over denne karen frå Kristiansund, det har eg alltid syns, og i dag fann eg ein god kommentar i Vårt Land om dette flotte fotballførebiletet frå klippfiskbyen som eg gjerne vil dela med lesarane. Vi treng gode førebilete, alle dei tusen som nett har kjempa på Ekebergsletta treng det, vi i "Old Boys" klassen treng det.
Makt, ære, suksess og ikkje minst pengar tek lett knekken på det ekte i nokon kvar. Ikkje det at eg trur denne fotballspelareren er er lytefri, men han tilfører oss noko verdifullt ved sin måte å framstå på som vi treng i vårt samfunn, og når ein sunnmøring i Vår Land omtalar ein nordmøring som eit "hjertemenneske", ja då må det vera noko i det.

3 kommentarer:

Anonym sa...

Hei!

Du er ikke helt håpløs innen fotball mamma...

Og det var ganske artigt å ha deg på sidelinjen borte på Hosteland.

Bare så det er sagt.

Stor klem fra sandviksveien :-)

Anonym sa...

Tusen takk :-) det var i alle fall gøy å vera på sidelinja, og jentefotballen var kjekkast. Heia Norge i OL. Mamma!

Anonym sa...

Selvsagt er jente fotball best

Vi taper med et smil vettu

Kem
sandviksveien